Als ik kon schilderen
Dan schilderde ik jou
Je ogen, je mond
Je schouders, je handen
Jouw trots, je oprechtheid
Je mildheid en je kracht
Jouw stralen, je twinkelingen
Je lijnen en jouw lach
De kunstenaar van mijn gedachten
Schildert met kwasten van verlangen
En zet de streken van liefde
Op het doek van mijn herinnering
Categorie: Gedichten
Sla je vleugels uit (Rondeel)
Sla je vleugels uit
Leer je krachten kennen
Want je kunt er op vertrouwen
Sla je vleugels uit
Weet dat je niet kunt opstaan
Zonder eerst te vallen
Leer je krachten kennen
Sla je vleugels uit
Rustplaats (Elfje)
Vervlogen
Van leven
Naar het hiernamaals
Ontsnappend aan de ouderdom
Rust
Iedereen uniek (Rondeel)
Vermeng met aarde, water, lucht
Creëren we onze eigen geur
Ieder in een unieke samenstelling
Vermengd met aarde, water, lucht
Een beetje van thuis, een beetje van buiten
En ook een beetje van onszelf
Creëren we onze eigen geur
Vermengd met aarde, water, lucht
Bloemenpracht (elfje)
Groei
Met aarde
Licht en water
En het belangrijkste ingrediënt:
Liefde
Magische wereld (Elfje)
Magisch
Glinsterend wit
Aangeraakt door winterkou
Takken, planten en bladeren
Vorst
Oud & nieuw (Elfje)
Oud
wordt nieuw
met goede voornemens
voor het nieuwe jaar
2020
Verkoeling (Rondeel)
Ik haal kracht uit het water
Wat ben ik blij met de stroming
En de verkoeling er van
Ik haal kracht uit het water
Mijn pijnlijke voeten verzachten
Nieuwe energie stroomt door mijn lijf
Wat ben ik blij met de stroming
Ik haal kracht uit het water
Lentekriebels (Elfje)
Ochtendkou
Maakt plaats
Voor warme zonnestralen
Nieuwsgierig ontluiken de bloemen
Lentekriebels
De glans van teleurstelling (wedstrijdgedicht)
Ik heb een toekomstdoel voor ogen
Maar daarin word ik teleurgesteld
Het doel blijkt slechts een droom en
In de hitte van de strijd geveld
De pijn voelt zwaar en overheerst
Net als de bittere teleurstelling
Maar dat afwijzing ook kansen biedt
Is voor mij een nieuwe openbaring
De scherpe randen slijten
Bieden hoop en glans
En met opgeheven hoofd
Ga ik voor die nieuwe kans
Uit de verwonding van het leven
Laag voor laag, om de kern van pijn
Groeit een parel aan ervaring
En zie ik in dat dit is hoe het leven soms moet zijn
©Linda Olthof
Dit gedicht is ingezonden voor een dichtwedstrijd van het Schrijverspodium. Het heeft in de democratische stemming de 48ste (van de 85) plaats behaald. Voor een eerste dicht inzending ben ik daar zeker niet ontevreden over.